A la entruga de “agora, ¿cómo ye? Un puntu nanu, puntu altu o cadena” con esta frase tan singular, que puede escarecer d'importancia pero dende'l pasáu mes d'abril, si quepe, tener entá más. Y que dende payares a abril, cada añu, oise esta entruga a la monitora María José Fernández, nes aules del Centru Polivalente “La Baragaña” de Candás. L'alumnáu del Cursu de Manta Candasina”  enfotábase  n'intentar acabar los sos trabayos cuando recibieron la visita de Otilia Requejo, Directora de Patrimoniu Cultural  acompañada de l'Alcaldesa de Carreño, Amelia Fernández.

Una visita bien esperada na que la Directora comunicaba que'l Conseyu de Patrimoniu Históricu celebráu'l 1 d'abril, decidió por unanimidá, que la Manta Candasina” fuera incluyida nel Censu del Patrimoniu Cultural Inmaterial d'Asturies. Siendo'l segundu elementu que se va incorporar a esti Censu patrimonial, na qu'hasta agora namá taba la técnica constructiva de la piedra seca, que ye dende payares del añu pasáu Patrimoniu Mundial Inmaterial. Lo que demuestra la relevancia del Censu.

La decisión del Conseyu tuvo sofitada nel Decretu 20/2015, de 25 de marzu, pol que s'aprueba'l Reglamentu de desenvolvimientu de la Llei Principáu d'Asturies 1/2001, de 6 de marzu, de Patrimoniu Cultural. El cual encamiénta-y al Principáu d'Asturies l'adoptar les midíes necesaries pa garantizar salvaguardar y l'espardimientu de los bienes inmateriales esistentes n'Asturies con valor cultural y con significáu para la identidá y la memoria colectiva de los y les asturianes. Amás de la creación d'un Censu al envís de reflexar ya identificar les manifestaciones culturales inmateriales d'Asturies.

El Conseyu valoró bien positivamente la memoria presentada pol Conceyu de Carreño. Realizada pola antropóloga ya historiadora Fe Santoveña “Traxe tradicional, indumentaria popular y tresformamientos culturales nel conceyu de Carreño. La Manta candasina como bien d'interés cultural protexíu”, nel que s'inclúi una bien bona descripción del procesu d'implantación en Candás y la so actual recuperación como elementu identitariu.

Un estudiu que puede consultase na web municipal y que reflexa la evolución d'esta prenda na sociedá candasina. La cual  apaez a principios del sieglu XX, popularizándose'l so usu hasta los años venti del pasáu sieglu.  Tres esta etapa'l cobertor” empieza a cayer en desusu “pasó de moda” y ye tan solo usada poles muyeres de más edá. Hasta qu'allá pelos años setenta, empieza a recuperase'l so usu, para les celebraciones tradicionales, por mediu de la Peña Marinera “La Peña Furada”. A partir d'esa fecha ye habitual nos homes vistir col  traxe de Mahón y les muyeres col traxe de sardinera xuntu cola so manta”.

Una prenda que col pasu del tiempu sigue iguándose de forma artesanal, col mesmu tipu de filo o mesmu puntos qu'a principios de sieglu XX.  Pero que, como cualquier prenda de vistir, sufrió dalgún cambéu nel so estilu p'afaese a la nuesa dómina. D'esta forma les que s'igüen nesti sieglu son más grandes en comparanza coles antigües, na actualidá por casu, la puntilla ye más llarga y más vistosa, más ornamental.  Antes llevábense más cerca del pescuezu, doblaes pa faer la función pa la que fueron creaes, abrigar, mientres  na actualidá llévense más abiertes, como un elementu decorativu ya imprescindible del traxe de sardinera.

Estos y otros aspeutos, como por qué siendo una prenda popular nel norte d'España, sobremanera nos pueblos costeros, namá se caltuvo en Carreño. Pero non yá el so usu actual sinón tamién el so caltenimientu. Yá que mientres l'estudiu apaecieron “mantes” de más de 100 años d'antigüedá en perfectu estáu de caltenimientu, “mantes” qu'a día de güei, les  sos propietaries llucen nos festexu tradicional como lu faíen a diariu les sos antepasaes. Fueron analizaos pola antropóloga nel so estudiu que sirvió de base pa la inclusión de la manta Candasina” nel Censu del Patrimoniu Cultural Inmaterial d'Asturies.